Avrupa Dibe Batıyor

Avrupa dibe batıyor. Girdabın içine yakalanmış dönüyor fakat politikacılar felaketten kaçınıyor. Ve gerçekten de uzun zamandır takdire şayan bir iş çıkarttılar.

Felaketten kaçtılar. Daha doğrusu küçük felaketlerden şimdiye kadar kaçınabildiler. Ama onlar da kendi “Lehman anı”nı bekiyorlar.

Girdabın çevresinde suyun etrafında kalmayı becerdiler ama girdaptan kaçış yok. Yunanistan’ın 5 yıllık CDS’leri dün 1760 baz puanla yeni bir rekora imza attı. Türkiye’ninkiler örneğin 168 puan .

CDS nedir derseniz, diyelim ki siz birisine borç verdiniz ama adamın borcunu ödemeyeceğinden şüpheleniyorsunuz. O sırada başka birisi size diyor ki, bana her ay şu kadar para ver, o adam sana borcunu ödemezse ben öderim diyor. Buna da CDS deniliyor. Şu anda Yünanistan’ın bonolarını borçlarından dolayı ödeyememe riski var. O yüzden de Yünanistan’ın CDS fiyatları artıyor. Artık Yünanistan’ın borçlarını ödeyemeyeceğine neredeyse kesin gözüyle bakıldğından CDS fiyatları rekor kırıyor. Baz puan da 1/10.000 demek. Demek oluyor ki Yünanistan’ın bonolarını aldığınızda 5 yıl için %17,60’ını CDS primi olarak ödemeniz gerekiyor.Şu anda hesaplanan ödeyememe ihtimali %73.67. Ancak 6 ay sonra bu muhtemelen daha da yükselecektir ve Yünanistan iflas ettiğinde iflasların bir enfeksiyon gibi dünya ekonomisini saracağını ve kısa süre için 2008’de başlangıcını gösteren krizin esas kısmınının ortaya çıkacağını düşünen ekonomistler az değil.

Borç felaketlerinden kaçmak işe yaramıyor. Otoriteler her çeşit oyunu denese de borç Ponzi’nin borcu gibi büyüyor.

Peki o zaman şuna ne dersiniz: Felakete bir şans verin! Sevsek de sevmesek de geliyor.

Peki neden sevmeyelim ki? Dikkatlice bakın bankacılar bonuslarını alamadığında, spekülatörler paylarını alamadığında kimler daha çok üzülüyor. Şişirilmiş politikacılar ülke ya da dünya ekonomisini kurtardığını söyleyemediğinde kim daha çok üzülüyor. Yunanistan Portekiz İspanya Avrupa Birliği’nden çıksa ve büyük bankalar batsa kimler daha çok üzülecek.

Ekonomik buhran başladığında kimin neyini yakacağı belli değil tabi. Ancak ilginç olan şu. Devletler zenginlik üretmez. Aksine halkın vergi desteği olmadan ayakta duramaz. Buna rağmen tüm paraların toplandığı merkez bankaları parayı çaraçura edebilir ve battığında yine aslında cebinden hiç borçlanmayan halk bunu öder. Hatta gerektiğinde gerçek zenginlik üreticileri olan halk pahasına bu borçlar öyle veya böyle ödenir.